Στις 17/07/1979 ο Παναθηναϊκός περνάει στα χέρια του Ομίλου Βαρδινογιάννη και η ιστορία του ένδοξου συλλόγου αλλάζει. Διαβάστε την αρθρογραφία του Κώστα Καίσαρη και του Σάββα Λιβάνιου, δείτε σε εικόνες και βίντεο ένα πλούσιο αφιέρωμα στην ανάληψη της οικογένειας... που άλλαξε την εικόνα μιας ομάδας.
Η ημερομηνία ορόσημο για την ιστορία του "τριφυλλιού" που πέρασε σε άλλο επίπεδο με τον Γιώργο Βαρδινογιάννη ως "καπετάνιος" να έχει το "τιμόνι" του συλλόγου για τουλάχιστον 21 χρόνια και εν συνεχεία μέχρι και τώρα ο Γιάννης Βαρδινογιάννης να κατέχει το πλειοψηφικό πακέτο των μετοχών.
Το αφιέρωμα του Sport24 εξιστορεί όλη αυτή τη διαδρομή. Ταυτόχρονα, ο Κώστας Καίσαρης, ο άνθρωπος που βάφτισε "καπετάνιο" τον Γιώργο Βαρδινογιάννη ξεσκαλίζει τη μνήμη του από το μακρινό 1979, ενώ ο Σάββας Λιβάνιος έρχεται στο σήμερα για να γράψει για την διπλή υποχρέωση του Τζίγγερ. Ας τα πάρουμε, όμως, από την αρχή:
Το 1979 ο Παναθηναϊκός βρισκόταν σε μια δραματική κατάσταση και ένα οικονομικό αδιέξοδο από το οποίο δύσκολα θα μπορούσε να βγει.
Κατάσταση στην οποία φαίνεται να οδηγείται και τώρα με τους αμέτοχους-μετόχους που δεν βάζουν το προσωπικό τους εγώ κάτω από την ομάδα του "τριφυλλιού" και το οικονομικό τέλμα είναι και πάλι στα όρια.
Πριν από 32 χρόνια η προετοιμασία των "πράσινων" όχι όμως μόνο της έλλειψης χρημάτων αλλά και της έλλειψης παικτών (13 +3) ερασιτέχνες και αυτοί απλήρωτοι, ματαιώθηκε για την Γερμανία ενώ τώρα αναζητούνται χρήματα για να "αγοραστεί" κάποιος παίκτης.
Τότε το μεγάλο βήμα για την αλλαγή της ιστορίας του Παναθηναϊκού, ήρθε από τον όμιλο Βαρδινογιάννη που κέρδισε στο νήμα την άλλη μεγάλη οικογένεια των Γιαννακόπουλων, και πήρε την ομάδα την οποία και έβαλε σε έναν άλλο δρόμο.
Βαρδής και Γιώργος πήραν τις πρώτες αποφάσεις και ο Παναθηναϊκός άλλαξε επίπεδο και οι εφημερίδες (Αθλητική Ηχώ) ανέφερε στον τίτλο της: "ΥΠΕΡΚΟΛΟΣΣΟΣ Ο ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ".
Ανάλογη πλέον κίνηση θέλουν να δουν οι εκατομμύρια οπαδοί του Παναθηναϊκού σε όλη την Ελλάδα και τον κόσμο προκειμένου η ομάδα να γίνει και πάλι δυνατή σε όλα τα επίπεδα και να πρωταγωνιστεί κάθε χρόνο έχοντας στο "τιμόνι" τους παράγοντες με χρήματα, διάθεση αλλά και αγάπη για το "τριφύλλι".
Τα πρώτα χρόνια
Όλα άρχισαν τον Ιανουάριο του 1979, όταν κατατέθηκε στη Βουλή των Ελλήνων το νομοσχέδιο που προέβλεπε τον πλήρη επαγγελματισμό του ελληνικού ποδοσφαίρου και τη μετατροπή των ομάδων σε ΠΑΕ με διοργανώτρια αρχή (ΕΠΑΕ) και ψηφίστηκε τον Μάρτιο του ίδιου έτους.
Παράλληλα, το καλοκαίρι της ίδιας χρονιάς ο Παναθηναϊκός αντιμετώπιζε πολλά οικονομικά προβλήματα, καθώς εμφάνιζε έλλειμμα κοντά στα 30.000.000 δραχμές. Το μετοχικό κεφάλαιο για τη νεοσύστατη ΠΑΕ ορίστηκε στα 80.000.000 δραχμές, ποσό που έπρεπε να έχει καλυφθεί μέχρι τις 17 Ιουλίου.
Στις 4 Ιουλίου, κατά τη Γενική Συνέλευση του συλλόγου, διαπιστώθηκε ότι το ποσό ήταν σχεδόν αδύνατο να καλυφθεί. Ο Παύλος Γιαννακόπουλος ήταν διατεθειμένος να αγοράσει μόνο το 50% του μετοχικού κεφαλαίου, αποκλείοντας την περίπτωση να προβεί σε αγορά όλων των μετοχών.
Τέσσερις ημέρες αργότερα, οι διοικήσεις των οργανωμένων οπαδών της ομάδας έδωσαν 5.000.000 δραχμές για να ενισχύσουν οικονομικά το "τριφύλλι". Παράλληλα, το αντίπαλο δέος, ο Ολυμπιακός, πέρασε στα χέρια του Σταύρου Νταϊφά στις 13 Ιουλίου.
Την επόμενη ημέρα, ο Παύλος Γιαννακόπουλος έκανε την κίνηση να προσφέρει 20.000.000 δραχμές για την αγορά 10.000 μετοχών, αλλά ξαφνικά εμφανίστηκε ο Γιώργος Βαρδινογιάννης, ο οποίος αγόρασε 2.500 μετοχές καταβάλλοντας 5.000.000 δραχμές.
Μάλιστα, δήλωσε στην "Αθλητική Ηχώ": "Το μετοχικό κεφάλαιο θα καλυφθεί εξ ολοκλήρου. Δεν θα αφήσουμε τον αγαπημένο μας Παναθηναϊκό εκτεθειμένο. Το σύνθημα που θα κυριαρχεί στο σύλλογο είναι πάνω απ' όλα ο Παναθηναϊκός", ενώ συναντήθηκε με τον ταμία του συλλόγου, Νίκο Μοιραία, στον οποίο είπε: "Θέλω το 51% των μετοχών της ΠΑΕ".
Η πρότασή του ήταν η εξής: Να πάρει ο ίδιος το 20% των μετοχών, άλλο 20% να πάρει ο αδερφός του, Βαρδής Βαρδινογιάννης, κι ένα 15% να πάρει ο γαμπρός τους, Γιάννης Κεφαλογιάννης.
Στις 17 Ιουλίου 1979, ημέρα Δευτέρα, ο Όμιλος Βαρδινογιάννη ήταν και επίσημα ο νέος ιδιοκτήτης της ΠΑΕ Παναθηναϊκός. Εντυπωσιακό είναι το γεγονός πως το μετοχικό κεφάλαιο έφτασε τελικά τα 114.000.000 δραχμές, υπερκαλύπτοντας τον αρχικό στόχο των 80 εκατομμυρίων, με στόχο φυσικά τη δημιουργία μίας τεράστιας ομάδας.
Πρόεδρος του Παναθηναϊκού εκλέχθηκε στις 14 Νοεμβρίου ο Γιώργος Βαρδινογιάννης, ενώ εκτός διοίκησης έμεινε ο Παύλος Γιαννακόπουλος, παρά το γεγονός ότι είχε δείξει έντονο ενδιαφέρον και προθυμία για ενασχόληση στα διοικητικά. Μάλιστα, δήλωσε τότε: "Εντελώς πραξικοπηματικά δόθηκε το 51% των μετοχών της ΠΑΕ στον κ. Βαρδινογιάννη, κι εμείς που κάναμε τόσους κόπους και τόσες θυσίες, μείναμε απ' έξω".
Η πρώτη ανακοίνωση που εξέδωσε ο Παναθηναϊκός ως ΠΑΕ:
"Το πρώτο Διοικητικό Συμβούλιο της υπό σύσταση ΠΑΕ Παναθηναϊκός, αμέσως μετά τη λήξη της πρώτης συνεδρίασής του, έκρινε σκόπιμο να απευθυνθεί σε όλο τον κόσμο του Παναθηναϊκού. Να απευθυνθεί όχι μόνο στους μετόχους, αλλά σε ολόκληρο το φάσμα της πλατιάς μάζας των φιλάθλων του, που τόσο συγκινητικά προστρέξανε στο κάλεσμα για τη δημιουργία ενός ΜΕΓΑΛΟΥ Παναθηναϊκού. Θεωρήσαμε αναγκαίο, αμέσως με την ανάληψη των καθηκόντων μας, όλα τα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου της Παναθηναϊκός ΠΑΕ να κάνουμε γνωστές σε όλο το φίλαθλο κόσμο τις προθέσεις μας που είναι «σαν μια υπόσχεση, σαν ένα συμβόλαιο τιμής». Και για να μη μακρυγορούμε, πρέπει να πούμε, με όλη τη συναίσθηση της ευθύνης που αναλάβαμε, ότι σκοπός και στόχος μας είναι:
α) Η αναβίωση του Παναθηναϊκού των 70 χρόνων. Και όχι μόνο αυτό, η δημιουργία, παράλληλα, ενός νέου πανίσχυρου ποδοσφαιρικού οργανισμού, ικανού για νέα, σπουδαία επιτεύγματα και επανάληψη καινούριων «Γουέμπλεϊ». Θέλουμε να πούμε σε όλους, τους αμέτρητους φίλους του Παναθηναϊκού, πως επιδίωξή μας είναι ο ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΙΣΜΟΣ, αλλά και η σε βάθος καλλιέργεια και ανάπτυξη του αθλητισμού, επειδή πιστεύουμε ότι είναι απαραίτητη, είναι επιτακτική ανάγκη η συνύπαρξη αυτών των δύο αρχών.
β) Σκοπεύουμε να διαχειριστούμε τα χρήματα του κόσμου του Παναθηναϊκού, είτε είναι εισιτήριο είτε μετοχές, κατά τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Θα προχωρήσουμε με σύνεση πάντα και προγραμματισμό και ποτέ αυτοσχεδιάζοντας, γιατί επιθυμία μας είναι να δημιουργήσουμε έναν Παναθηναϊκό όχι μόνο για άλλα 70 χρόνια, αλλά πολύ περισσότερα.
γ) Ζητάμε τη συμπαράσταση όλου του κόσμου, όλων των φιλάθλων μας, που είναι πάντα η κινητήρια δύναμη, η πηγή κάθε ενεργητικότητας. Και με την ευκαιρία, πρέπει να τονίσουμε ότι στον Παναθηναϊκό δεν υπάρχουν πλέον παρατάξεις. Κυριαρχεί μόνο η ενότητα, που θα στέκεται πάνω από τις σκέψεις και τις πράξεις μας. Είμαστε όλοι μια οικογένεια, η οικογένεια του Παναθηναϊκού.
δ) Θα αγωνιστούμε και θα πολεμήσουμε με όλες τις δυνάμεις για έντιμο και μόνο πρωταθλητισμό. Θα βοηθήσουμε όλες τις αθλητικές αρχές, επειδή μια από τις άμεσες επιδιώξεις μας είναι η εξυγίανση, η κάθαρση του ελληνικού ποδοσφαίρου.
ε) Για τους ποδοσφαιριστές της Παναθηναϊκός ΠΑΕ πρέπει να πούμε τούτο μόνο. Ο Παναθηναϊκός θα σέβεται τα δικαιώματά τους. Παράλληλα, όμως, θα απαιτήσει να σέβονται και εκείνοι τις αρχές που θα διέπουν τη λειτουργία της Παναθηναϊκός ΠΑΕ, όσον αφορά την αγωνιστική πλευρά και να είναι συνεπείς, με όλη τη σημασία που έχει η λέξη, στις υποχρεώσεις τους.
στ) Τέλος, θέλουμε να απευθύνουμε φιλικό χαιρετισμό σε όλα τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, με τα οποία επιθυμούμε να συνεργαστούμε επειδή πίστη και πεποίθησή μας είναι πως ο διάλογος φέρνει πάντα θετικά αποτελέσματα. Δεχόμαστε κάθε καλόπιστη κριτική, γιατί αυτή πάνω απ' όλα είναι εποικοδομητική και ωφέλιμη".
Ηχηρές μεταγραφές
Οι πρώτες μεταγραφικές κινήσεις της νέας διοίκησης ήταν εντυπωσιακές. Ο Μίμης Δομάζος επέστρεψε το Δεκέμβριο του '79 στη Λεωφόρο για να "κλείσει" την καριέρα του στην ομάδα της καρδιάς του, ενώ στην ίδια μεταγραφική περίοδο αποκτήθηκε ο Χουάν Ραμόν Ρότσα, που έμελλε να γράψει ιστορία με την πράσινη φανέλα και να δεθεί για πάντα με την οικογένεια του Παναθηναϊκού.
Η επόμενη χρονιά περιείχε πολλές κινήσεις εντυπωσιασμού, αρχής γενομένης με την πρόσληψη του έμπειρου Άγγλου τεχνικού, Ρόνι Άλεν. Από παίκτες; Λουίς Χοσέ Αντρεούτσι, Ντόρου Νικολάε, Ραούλ Άλφαρο, Νέστορ Αγκουερόπολι, Νίκος Καρούλιας, Λάκης Σημαιοφορίδης και επιστροφή Αντώνη Αντωνιάδη και Γιώργου Δεληκάρη. Κοινώς, μια (σχεδόν) ολόκληρη ενδεκάδα ικανότατων ποδοσφαιριστών.
Η κόντρα με τους οργανωμένους
Ιστορική είναι η σύγκρουση του Γιώργου Βαρδινογιάννη με τους οργανωμένους οπαδούς του "τριφυλλιού", μία ιστορία που ξεκίνησε το 1981, όταν κατάργησε με συνοπτικές διαδικασίες τη "Θύρα 13", αλλά και τη "ΝΟΠΟ" (Ναζιστική Οργάνωση Παναθηναϊκών Οπαδών).
Τη σεζόν 1981- 82, στον αγώνα με την Κόρινθο στη Λεωφόρο, οι φανατικοί φώναζαν συνθήματα εναντίον του, με συνέπεια εκείνος να τραβήξει το όπλο του και να τους το δείξει, ενώ στη συνέχεια σκαρφάλωσε στα κιγκλιδώματα και άρχισε να διαπληκτίζεται μαζί τους.
Την επόμενη ημέρα δικαιολογήθηκε λέγοντας: "Όταν ακούω να βρίζουν εμένα ή την οικογένειά μου, χάνω το μυαλό μου. Εκείνη τη στιγμή δεν είμαι πρόεδρος, ούτε δημόσιο πρόσωπο. Είμαι ένας άνθρωπος που τον προσβάλλουν βάναυσα και θέλω να υπερασπίσω την τιμή και την υπόληψή μου".
Η Παιανία
Επίτευγμά του "καπετάνιου" είναι η κατασκευή του προπονητικού κέντρου στην Παιανία, ειδικά μετά την ιδέα που του είχε δώσει ο παγκόσμιος πρωταθλητής με την Αγγλία το 1966, Σερ Αλφ Ράμσεϊ, τον οποίο είχε φέρει ως τεχνικό σύμβουλο.
Τα εγκαίνια έγιναν στις 16 Δεκεμβρίου 1981, με τον αδερφό του, Βαρδή, να κόβει την κορδέλα μαζί με τον τότε Υφυπουργό Προεδρίας, αρμόδιο σε θέματα αθλητισμού, Γιώργο Κατσιφάρα.
Οι επιθέσεις του "καπετάνιου"
Εκτός από το προσωνύμιο του "καπετάνιου", ο Γιώργος Βαρδινογιάννης από το πάθος που εκδήλωνε ως πρόεδρος του Παναθηναϊκού ήθελε με κάθε τρόπο να διεκδικεί το δίκιο του και για τον λόγο αυτό με την συμπεριφορά του απέκτησε ένα ακόμα. Ο "ρίνγκο" λόγω των πολλών επιθέσεων είτε σε παράγοντες στα αποδυτήρια είτε σε οπαδούς και με το "όπλο" στα χέρια όπως έκρινε πως ήταν αναγκαίο.
Το παρατσούκλι αυτό βγήκε τη δεκαετία του '80 και συγκεκριμένα το 1983, όταν σε μία συνέντευξη Τύπου του τότε προπονητή, Γιάτσεκ Γκμοχ, το πιστόλι του Γιώργου Βαρδινογιάννη έπεσε στην άσφαλτο, γλιστρώντας από τη ζώνη του. Ένας δημοσιογράφος που βρισκόταν κοντά έσπευσε να του το δώσει.
Τη δεκαετία του 1990, είχε στο ενεργητικό του αρκετές επιθέσεις προσωπικές και χωρίς να υπολογίζει τίποτα. Μετά από ένα μπουκάλι οπαδού προς το μέρος του το 1992 σε αγώνα με αντίπαλο την Κόρινθο στη Λεωφόρο, ο Γιώργος Βαρδινογιάννης σηκώθηκε από τη θέση του κατευθύνθηκε στα κάγκελα που χώριζαν τους επισήμους με τους οργανωμένους και αναζητούσε τον δράστη κρατώντας στο χέρι του, το πιστόλι του.
"Όταν ακούω να βρίζουν εμένα ή την οικογένεια μου, χάνω το μυαλό μου! Εκείνη τη στιγμή δεν είμαι Πρόεδρος, δεν είμαι δημόσιο πρόσωπο. Είμαι ένας άνθρωπος που τον προσβάλλουν βάναυσα και θέλω να υπερασπίσω την τιμή και την υπόληψη μου" ήταν η δήλωσή του για το περιστατικό μετά το τέλος του ματς και έξω από τα επίσημα.
Ένα χρόνο αργότερα, μετά από ντέρμπι "αιωνίων" για τα προημιτελικά του Κυπέλλου Ελλάδος, ο διαιτητής Κουκουλάς καταλόγισε πέναλτι υπέρ των Πειραιωτών στις καθυστερήσεις και εκτός από τους οπαδούς ο "καπετάνιος" εξαγριώθηκε λέγοντας προς τους φίλους της ομάδας "καθαρίζω εγώ" κατευθυνόμενος προς το μέρος του διαιτητή.
Το 1995 στο τελικό του Κυπέλλου Ελλάδος με αντίπαλο την ΑΕΚ μετά από σοβαρά επεισόδια, στο ημίχρονο ο "ισχυρός άνδρας" του Παναθηναϊκού τα έβαλε και με τις αστυνομικές αρχές μετά από ένα "σπρώξιμο" ενός αστυνομικού. Το 1999 και πάλι κόντρα στην "Ενωση" τα επεισόδια μεταφέρθηκαν από την εξέδρα στους επίσημους και ο "καπετάνιος" είχε μερικές σπρωξιές από φίλους της ΑΕΚ και με την λήξη το διάλογο με τον Στράτο Γιδόπουλο, τόνισε:
"Ο Μελισσανίδης είδε πολύ μεγάλη τη σκιά του. Να του πεις ότι από εδώ και πέρα πρέπει να προσέχει. Βάζει τους μπράβους του να δέρνουν τον κόσμο του Παναθηναϊκού. Εγώ δεν φοβάμαι τέτοιου είδους πράξεις και θα με βρει μπροστά του".
Στα Βαρδινογιάννεια του 2009, κάποιοι φίλοι του Παναθηναϊκού με πανό εναντίον του Τζίγγερ θέλησαν να εκδηλώσουν την οργή τους και λίγη ώρα μετά σε συζήτηση με τον Γιώργο Βαρδινογιάννη οπαδοί κατήγγειλαν πως επιτέθηκε σε ένα εξ’ αυτούς χτυπώντας τον στα γεννητικά του όργανα.
Τέλος, πέρσι στο ματς του Παναθηναϊκού με την Καβάλα, ο Γιώργος Βαρδινογιάννης αφού ενημερώθηκε τηλεφωνικά για την τοποθέτηση ενός δημοσιογράφου σε φάση του ματς θεώρησε σωστό να πάει την ώρα της μετάδοσης και να του κάνει την παρατήρηση που νόμιζε πως έπρεπε να του γίνει για το σχόλιό του, δείχνοντας παράλληλα πως και τώρα οι συνήθειες του αλλά και τα πιστεύω του στον τρόπο αντίδρασής του δεν αλλάζουν.
Εκτός από το προσωνύμιο "ρίνγκο", ο Γιώργος Βαρδινογιάννης αποκαλείται και "καπετάνιος", το οποίο απέκτησε τη δεκαετία του '60, όταν έσπασε το εμπάργκο κατά της Ζιμπάμπουε και με το πλοίο του μέσω Μοζαμβίκης μετέφερε αγαθά προς την αφρικανική χώρα.
Η πίκρα του "μοναχικού καβαλάρη" και το αντίο
Στις 29 Μαϊου το 2000, ο Γιώργος Βαρδινογιάννης ανακοινώνει την απόφαση του να αποχωρήσει από τον προεδρικό θώκο της ΠΑΕ Παναθηναϊκός, έχοντας λίγο νωρίτερα εκφράσει την πικρία του για την στάση της Πολιτείας στα θέματα του ποδοσφαίρου.
"Όπως έχει εξελιχθεί το ποδόσφαιρο στην Ελλάδα, είμαι αναγκασμένος ή να κάνω συμβιβασμό και να προδώσω τις αξίες που υπηρέτησα ή να αποχωρήσω από την ηγεσία. Η Πολιτεία απουσιάζει. Στέλνω μήνυμα στην Πολιτεία.
Έχει συνταγματική υποχρέωση να εποπτεύει τον αθλητισμό. Έμεινα μόνος. Μοναχικός καβαλάρης. Μ' αρέσει, αλλά με στεναχωρεί ο λόγος που με αναγκάζει να φύγω" τόνισε μεταξύ άλλων ο Γιώργος Βαρδινογιάννης και μετά από 21 συναπτά χρόνια ως "ισχυρός άνδρας" του μεγαλύτερου ελληνικού συλλόγου γίνεται ο μακροβιότερος πρόεδρος ΠΑΕ στην ιστορία της Α' Εθνικής.
Βεβαίως παρά την αποχώρηση του ως ενεργός πρόεδρος, ο Γιώργος Βαρδινογιάννης έχει αγαπήσει τόσο το "τριφύλλι" και τον Παναθηναϊκό που είναι πάρα πολλές οι παρουσίες του στα επίσημα του Ολυμπιακού Σταδίου (και παλιότερα στο "Απόστολος Νικολαΐδης") για να παρακολουθεί ματς της αγαπημένης του ομάδας, ενώ δεν έλειψαν οι φορές που τοποθετήθηκε στα δρώμενα του συλλόγου τόσο σε αγωνιστικό επίπεδο όσο και σε διοικητικό.
Εποχή Τζίγγερ
Μετά την αποχώρηση του Γιώργου Βαρδινογιάννη από την προεδρία, ο κλήρος έπεσε στον ανιψιό του, Γιάννη Βαρδινογιάννη, γιο του Βαρδή, τον επονομαζόμενο και Τζίγγερ, από το όνομα του σκύλου του που τον ακολουθούσε στα ράλι.
Ο Τζίγγερ δεν έγινε ποτέ πρόεδρος του Παναθηναϊκού, αναθέτοντας αυτό το ρόλο αρχικά στον Άγγελο Φιλιππίδη και στη συνέχεια στους Αργύρη Μήτσου, Νικόλα Πατέρα και Νίκο Κωνσταντόπουλο. Τα τελευταία τρία χρόνια, με τα της ΠΕΚ, όπου συμμετείχαν οι Νικόλας Πατέρας, Ανδρέας Βγενόπουλος και Παύλος Γιαννακόπουλος, ο Παναθηναϊκός έγινε πολυμετοχικός, ένα πείραμα που όμως δεν πέτυχε, αφού "όπου λαλούν πολλοί κοκόροι...".
Τα επιτεύγματα του Παναθηναϊκού την εποχή της οικογένειας Βαρδινογιάννη
- 6 Πρωταθλήματα Ελλάδας (1984, 1986, 1990, 1991, 1995, 1996)
- 9 Κύπελλα Ελλάδος (1982, 1984, 1986, 1988, 1989, 1991, 1993, 1994, 1995)
- Δύο συμμετοχές στα ημιτελικά του Κυπέλλου Πρωταθλητριών, την περίοδο 1984/85 και 1995/96 και μια στους "8" το 1991/92. Στο Κύπελλο UEFA ο Παναθηναϊκός έφτασε μέχρι τα προημιτελικά τις περιόδους 1987/88 και 2002/03.
Το 1979 ο Παναθηναϊκός βρισκόταν σε μια δραματική κατάσταση και ένα οικονομικό αδιέξοδο από το οποίο δύσκολα θα μπορούσε να βγει.
Κατάσταση στην οποία φαίνεται να οδηγείται και τώρα με τους αμέτοχους-μετόχους που δεν βάζουν το προσωπικό τους εγώ κάτω από την ομάδα του "τριφυλλιού" και το οικονομικό τέλμα είναι και πάλι στα όρια.
Πριν από 32 χρόνια η προετοιμασία των "πράσινων" όχι όμως μόνο της έλλειψης χρημάτων αλλά και της έλλειψης παικτών (13 +3) ερασιτέχνες και αυτοί απλήρωτοι, ματαιώθηκε για την Γερμανία ενώ τώρα αναζητούνται χρήματα για να "αγοραστεί" κάποιος παίκτης.
Τότε το μεγάλο βήμα για την αλλαγή της ιστορίας του Παναθηναϊκού, ήρθε από τον όμιλο Βαρδινογιάννη που κέρδισε στο νήμα την άλλη μεγάλη οικογένεια των Γιαννακόπουλων, και πήρε την ομάδα την οποία και έβαλε σε έναν άλλο δρόμο.
Βαρδής και Γιώργος πήραν τις πρώτες αποφάσεις και ο Παναθηναϊκός άλλαξε επίπεδο και οι εφημερίδες (Αθλητική Ηχώ) ανέφερε στον τίτλο της: "ΥΠΕΡΚΟΛΟΣΣΟΣ Ο ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ".
Ανάλογη πλέον κίνηση θέλουν να δουν οι εκατομμύρια οπαδοί του Παναθηναϊκού σε όλη την Ελλάδα και τον κόσμο προκειμένου η ομάδα να γίνει και πάλι δυνατή σε όλα τα επίπεδα και να πρωταγωνιστεί κάθε χρόνο έχοντας στο "τιμόνι" τους παράγοντες με χρήματα, διάθεση αλλά και αγάπη για το "τριφύλλι".
Τα πρώτα χρόνια
Όλα άρχισαν τον Ιανουάριο του 1979, όταν κατατέθηκε στη Βουλή των Ελλήνων το νομοσχέδιο που προέβλεπε τον πλήρη επαγγελματισμό του ελληνικού ποδοσφαίρου και τη μετατροπή των ομάδων σε ΠΑΕ με διοργανώτρια αρχή (ΕΠΑΕ) και ψηφίστηκε τον Μάρτιο του ίδιου έτους.
Παράλληλα, το καλοκαίρι της ίδιας χρονιάς ο Παναθηναϊκός αντιμετώπιζε πολλά οικονομικά προβλήματα, καθώς εμφάνιζε έλλειμμα κοντά στα 30.000.000 δραχμές. Το μετοχικό κεφάλαιο για τη νεοσύστατη ΠΑΕ ορίστηκε στα 80.000.000 δραχμές, ποσό που έπρεπε να έχει καλυφθεί μέχρι τις 17 Ιουλίου.
Στις 4 Ιουλίου, κατά τη Γενική Συνέλευση του συλλόγου, διαπιστώθηκε ότι το ποσό ήταν σχεδόν αδύνατο να καλυφθεί. Ο Παύλος Γιαννακόπουλος ήταν διατεθειμένος να αγοράσει μόνο το 50% του μετοχικού κεφαλαίου, αποκλείοντας την περίπτωση να προβεί σε αγορά όλων των μετοχών.
Τέσσερις ημέρες αργότερα, οι διοικήσεις των οργανωμένων οπαδών της ομάδας έδωσαν 5.000.000 δραχμές για να ενισχύσουν οικονομικά το "τριφύλλι". Παράλληλα, το αντίπαλο δέος, ο Ολυμπιακός, πέρασε στα χέρια του Σταύρου Νταϊφά στις 13 Ιουλίου.
Την επόμενη ημέρα, ο Παύλος Γιαννακόπουλος έκανε την κίνηση να προσφέρει 20.000.000 δραχμές για την αγορά 10.000 μετοχών, αλλά ξαφνικά εμφανίστηκε ο Γιώργος Βαρδινογιάννης, ο οποίος αγόρασε 2.500 μετοχές καταβάλλοντας 5.000.000 δραχμές.
Μάλιστα, δήλωσε στην "Αθλητική Ηχώ": "Το μετοχικό κεφάλαιο θα καλυφθεί εξ ολοκλήρου. Δεν θα αφήσουμε τον αγαπημένο μας Παναθηναϊκό εκτεθειμένο. Το σύνθημα που θα κυριαρχεί στο σύλλογο είναι πάνω απ' όλα ο Παναθηναϊκός", ενώ συναντήθηκε με τον ταμία του συλλόγου, Νίκο Μοιραία, στον οποίο είπε: "Θέλω το 51% των μετοχών της ΠΑΕ".
Η πρότασή του ήταν η εξής: Να πάρει ο ίδιος το 20% των μετοχών, άλλο 20% να πάρει ο αδερφός του, Βαρδής Βαρδινογιάννης, κι ένα 15% να πάρει ο γαμπρός τους, Γιάννης Κεφαλογιάννης.
Στις 17 Ιουλίου 1979, ημέρα Δευτέρα, ο Όμιλος Βαρδινογιάννη ήταν και επίσημα ο νέος ιδιοκτήτης της ΠΑΕ Παναθηναϊκός. Εντυπωσιακό είναι το γεγονός πως το μετοχικό κεφάλαιο έφτασε τελικά τα 114.000.000 δραχμές, υπερκαλύπτοντας τον αρχικό στόχο των 80 εκατομμυρίων, με στόχο φυσικά τη δημιουργία μίας τεράστιας ομάδας.
Πρόεδρος του Παναθηναϊκού εκλέχθηκε στις 14 Νοεμβρίου ο Γιώργος Βαρδινογιάννης, ενώ εκτός διοίκησης έμεινε ο Παύλος Γιαννακόπουλος, παρά το γεγονός ότι είχε δείξει έντονο ενδιαφέρον και προθυμία για ενασχόληση στα διοικητικά. Μάλιστα, δήλωσε τότε: "Εντελώς πραξικοπηματικά δόθηκε το 51% των μετοχών της ΠΑΕ στον κ. Βαρδινογιάννη, κι εμείς που κάναμε τόσους κόπους και τόσες θυσίες, μείναμε απ' έξω".
Η πρώτη ανακοίνωση που εξέδωσε ο Παναθηναϊκός ως ΠΑΕ:
"Το πρώτο Διοικητικό Συμβούλιο της υπό σύσταση ΠΑΕ Παναθηναϊκός, αμέσως μετά τη λήξη της πρώτης συνεδρίασής του, έκρινε σκόπιμο να απευθυνθεί σε όλο τον κόσμο του Παναθηναϊκού. Να απευθυνθεί όχι μόνο στους μετόχους, αλλά σε ολόκληρο το φάσμα της πλατιάς μάζας των φιλάθλων του, που τόσο συγκινητικά προστρέξανε στο κάλεσμα για τη δημιουργία ενός ΜΕΓΑΛΟΥ Παναθηναϊκού. Θεωρήσαμε αναγκαίο, αμέσως με την ανάληψη των καθηκόντων μας, όλα τα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου της Παναθηναϊκός ΠΑΕ να κάνουμε γνωστές σε όλο το φίλαθλο κόσμο τις προθέσεις μας που είναι «σαν μια υπόσχεση, σαν ένα συμβόλαιο τιμής». Και για να μη μακρυγορούμε, πρέπει να πούμε, με όλη τη συναίσθηση της ευθύνης που αναλάβαμε, ότι σκοπός και στόχος μας είναι:
α) Η αναβίωση του Παναθηναϊκού των 70 χρόνων. Και όχι μόνο αυτό, η δημιουργία, παράλληλα, ενός νέου πανίσχυρου ποδοσφαιρικού οργανισμού, ικανού για νέα, σπουδαία επιτεύγματα και επανάληψη καινούριων «Γουέμπλεϊ». Θέλουμε να πούμε σε όλους, τους αμέτρητους φίλους του Παναθηναϊκού, πως επιδίωξή μας είναι ο ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΙΣΜΟΣ, αλλά και η σε βάθος καλλιέργεια και ανάπτυξη του αθλητισμού, επειδή πιστεύουμε ότι είναι απαραίτητη, είναι επιτακτική ανάγκη η συνύπαρξη αυτών των δύο αρχών.
β) Σκοπεύουμε να διαχειριστούμε τα χρήματα του κόσμου του Παναθηναϊκού, είτε είναι εισιτήριο είτε μετοχές, κατά τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Θα προχωρήσουμε με σύνεση πάντα και προγραμματισμό και ποτέ αυτοσχεδιάζοντας, γιατί επιθυμία μας είναι να δημιουργήσουμε έναν Παναθηναϊκό όχι μόνο για άλλα 70 χρόνια, αλλά πολύ περισσότερα.
γ) Ζητάμε τη συμπαράσταση όλου του κόσμου, όλων των φιλάθλων μας, που είναι πάντα η κινητήρια δύναμη, η πηγή κάθε ενεργητικότητας. Και με την ευκαιρία, πρέπει να τονίσουμε ότι στον Παναθηναϊκό δεν υπάρχουν πλέον παρατάξεις. Κυριαρχεί μόνο η ενότητα, που θα στέκεται πάνω από τις σκέψεις και τις πράξεις μας. Είμαστε όλοι μια οικογένεια, η οικογένεια του Παναθηναϊκού.
δ) Θα αγωνιστούμε και θα πολεμήσουμε με όλες τις δυνάμεις για έντιμο και μόνο πρωταθλητισμό. Θα βοηθήσουμε όλες τις αθλητικές αρχές, επειδή μια από τις άμεσες επιδιώξεις μας είναι η εξυγίανση, η κάθαρση του ελληνικού ποδοσφαίρου.
ε) Για τους ποδοσφαιριστές της Παναθηναϊκός ΠΑΕ πρέπει να πούμε τούτο μόνο. Ο Παναθηναϊκός θα σέβεται τα δικαιώματά τους. Παράλληλα, όμως, θα απαιτήσει να σέβονται και εκείνοι τις αρχές που θα διέπουν τη λειτουργία της Παναθηναϊκός ΠΑΕ, όσον αφορά την αγωνιστική πλευρά και να είναι συνεπείς, με όλη τη σημασία που έχει η λέξη, στις υποχρεώσεις τους.
στ) Τέλος, θέλουμε να απευθύνουμε φιλικό χαιρετισμό σε όλα τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, με τα οποία επιθυμούμε να συνεργαστούμε επειδή πίστη και πεποίθησή μας είναι πως ο διάλογος φέρνει πάντα θετικά αποτελέσματα. Δεχόμαστε κάθε καλόπιστη κριτική, γιατί αυτή πάνω απ' όλα είναι εποικοδομητική και ωφέλιμη".
Ηχηρές μεταγραφές
Οι πρώτες μεταγραφικές κινήσεις της νέας διοίκησης ήταν εντυπωσιακές. Ο Μίμης Δομάζος επέστρεψε το Δεκέμβριο του '79 στη Λεωφόρο για να "κλείσει" την καριέρα του στην ομάδα της καρδιάς του, ενώ στην ίδια μεταγραφική περίοδο αποκτήθηκε ο Χουάν Ραμόν Ρότσα, που έμελλε να γράψει ιστορία με την πράσινη φανέλα και να δεθεί για πάντα με την οικογένεια του Παναθηναϊκού.
Η επόμενη χρονιά περιείχε πολλές κινήσεις εντυπωσιασμού, αρχής γενομένης με την πρόσληψη του έμπειρου Άγγλου τεχνικού, Ρόνι Άλεν. Από παίκτες; Λουίς Χοσέ Αντρεούτσι, Ντόρου Νικολάε, Ραούλ Άλφαρο, Νέστορ Αγκουερόπολι, Νίκος Καρούλιας, Λάκης Σημαιοφορίδης και επιστροφή Αντώνη Αντωνιάδη και Γιώργου Δεληκάρη. Κοινώς, μια (σχεδόν) ολόκληρη ενδεκάδα ικανότατων ποδοσφαιριστών.
Η κόντρα με τους οργανωμένους
Ιστορική είναι η σύγκρουση του Γιώργου Βαρδινογιάννη με τους οργανωμένους οπαδούς του "τριφυλλιού", μία ιστορία που ξεκίνησε το 1981, όταν κατάργησε με συνοπτικές διαδικασίες τη "Θύρα 13", αλλά και τη "ΝΟΠΟ" (Ναζιστική Οργάνωση Παναθηναϊκών Οπαδών).
Τη σεζόν 1981- 82, στον αγώνα με την Κόρινθο στη Λεωφόρο, οι φανατικοί φώναζαν συνθήματα εναντίον του, με συνέπεια εκείνος να τραβήξει το όπλο του και να τους το δείξει, ενώ στη συνέχεια σκαρφάλωσε στα κιγκλιδώματα και άρχισε να διαπληκτίζεται μαζί τους.
Την επόμενη ημέρα δικαιολογήθηκε λέγοντας: "Όταν ακούω να βρίζουν εμένα ή την οικογένειά μου, χάνω το μυαλό μου. Εκείνη τη στιγμή δεν είμαι πρόεδρος, ούτε δημόσιο πρόσωπο. Είμαι ένας άνθρωπος που τον προσβάλλουν βάναυσα και θέλω να υπερασπίσω την τιμή και την υπόληψή μου".
Η Παιανία
Επίτευγμά του "καπετάνιου" είναι η κατασκευή του προπονητικού κέντρου στην Παιανία, ειδικά μετά την ιδέα που του είχε δώσει ο παγκόσμιος πρωταθλητής με την Αγγλία το 1966, Σερ Αλφ Ράμσεϊ, τον οποίο είχε φέρει ως τεχνικό σύμβουλο.
Τα εγκαίνια έγιναν στις 16 Δεκεμβρίου 1981, με τον αδερφό του, Βαρδή, να κόβει την κορδέλα μαζί με τον τότε Υφυπουργό Προεδρίας, αρμόδιο σε θέματα αθλητισμού, Γιώργο Κατσιφάρα.
Οι επιθέσεις του "καπετάνιου"
Εκτός από το προσωνύμιο του "καπετάνιου", ο Γιώργος Βαρδινογιάννης από το πάθος που εκδήλωνε ως πρόεδρος του Παναθηναϊκού ήθελε με κάθε τρόπο να διεκδικεί το δίκιο του και για τον λόγο αυτό με την συμπεριφορά του απέκτησε ένα ακόμα. Ο "ρίνγκο" λόγω των πολλών επιθέσεων είτε σε παράγοντες στα αποδυτήρια είτε σε οπαδούς και με το "όπλο" στα χέρια όπως έκρινε πως ήταν αναγκαίο.
Το παρατσούκλι αυτό βγήκε τη δεκαετία του '80 και συγκεκριμένα το 1983, όταν σε μία συνέντευξη Τύπου του τότε προπονητή, Γιάτσεκ Γκμοχ, το πιστόλι του Γιώργου Βαρδινογιάννη έπεσε στην άσφαλτο, γλιστρώντας από τη ζώνη του. Ένας δημοσιογράφος που βρισκόταν κοντά έσπευσε να του το δώσει.
Τη δεκαετία του 1990, είχε στο ενεργητικό του αρκετές επιθέσεις προσωπικές και χωρίς να υπολογίζει τίποτα. Μετά από ένα μπουκάλι οπαδού προς το μέρος του το 1992 σε αγώνα με αντίπαλο την Κόρινθο στη Λεωφόρο, ο Γιώργος Βαρδινογιάννης σηκώθηκε από τη θέση του κατευθύνθηκε στα κάγκελα που χώριζαν τους επισήμους με τους οργανωμένους και αναζητούσε τον δράστη κρατώντας στο χέρι του, το πιστόλι του.
"Όταν ακούω να βρίζουν εμένα ή την οικογένεια μου, χάνω το μυαλό μου! Εκείνη τη στιγμή δεν είμαι Πρόεδρος, δεν είμαι δημόσιο πρόσωπο. Είμαι ένας άνθρωπος που τον προσβάλλουν βάναυσα και θέλω να υπερασπίσω την τιμή και την υπόληψη μου" ήταν η δήλωσή του για το περιστατικό μετά το τέλος του ματς και έξω από τα επίσημα.
Ένα χρόνο αργότερα, μετά από ντέρμπι "αιωνίων" για τα προημιτελικά του Κυπέλλου Ελλάδος, ο διαιτητής Κουκουλάς καταλόγισε πέναλτι υπέρ των Πειραιωτών στις καθυστερήσεις και εκτός από τους οπαδούς ο "καπετάνιος" εξαγριώθηκε λέγοντας προς τους φίλους της ομάδας "καθαρίζω εγώ" κατευθυνόμενος προς το μέρος του διαιτητή.
Το 1995 στο τελικό του Κυπέλλου Ελλάδος με αντίπαλο την ΑΕΚ μετά από σοβαρά επεισόδια, στο ημίχρονο ο "ισχυρός άνδρας" του Παναθηναϊκού τα έβαλε και με τις αστυνομικές αρχές μετά από ένα "σπρώξιμο" ενός αστυνομικού. Το 1999 και πάλι κόντρα στην "Ενωση" τα επεισόδια μεταφέρθηκαν από την εξέδρα στους επίσημους και ο "καπετάνιος" είχε μερικές σπρωξιές από φίλους της ΑΕΚ και με την λήξη το διάλογο με τον Στράτο Γιδόπουλο, τόνισε:
"Ο Μελισσανίδης είδε πολύ μεγάλη τη σκιά του. Να του πεις ότι από εδώ και πέρα πρέπει να προσέχει. Βάζει τους μπράβους του να δέρνουν τον κόσμο του Παναθηναϊκού. Εγώ δεν φοβάμαι τέτοιου είδους πράξεις και θα με βρει μπροστά του".
Στα Βαρδινογιάννεια του 2009, κάποιοι φίλοι του Παναθηναϊκού με πανό εναντίον του Τζίγγερ θέλησαν να εκδηλώσουν την οργή τους και λίγη ώρα μετά σε συζήτηση με τον Γιώργο Βαρδινογιάννη οπαδοί κατήγγειλαν πως επιτέθηκε σε ένα εξ’ αυτούς χτυπώντας τον στα γεννητικά του όργανα.
Τέλος, πέρσι στο ματς του Παναθηναϊκού με την Καβάλα, ο Γιώργος Βαρδινογιάννης αφού ενημερώθηκε τηλεφωνικά για την τοποθέτηση ενός δημοσιογράφου σε φάση του ματς θεώρησε σωστό να πάει την ώρα της μετάδοσης και να του κάνει την παρατήρηση που νόμιζε πως έπρεπε να του γίνει για το σχόλιό του, δείχνοντας παράλληλα πως και τώρα οι συνήθειες του αλλά και τα πιστεύω του στον τρόπο αντίδρασής του δεν αλλάζουν.
Εκτός από το προσωνύμιο "ρίνγκο", ο Γιώργος Βαρδινογιάννης αποκαλείται και "καπετάνιος", το οποίο απέκτησε τη δεκαετία του '60, όταν έσπασε το εμπάργκο κατά της Ζιμπάμπουε και με το πλοίο του μέσω Μοζαμβίκης μετέφερε αγαθά προς την αφρικανική χώρα.
Η πίκρα του "μοναχικού καβαλάρη" και το αντίο
Στις 29 Μαϊου το 2000, ο Γιώργος Βαρδινογιάννης ανακοινώνει την απόφαση του να αποχωρήσει από τον προεδρικό θώκο της ΠΑΕ Παναθηναϊκός, έχοντας λίγο νωρίτερα εκφράσει την πικρία του για την στάση της Πολιτείας στα θέματα του ποδοσφαίρου.
"Όπως έχει εξελιχθεί το ποδόσφαιρο στην Ελλάδα, είμαι αναγκασμένος ή να κάνω συμβιβασμό και να προδώσω τις αξίες που υπηρέτησα ή να αποχωρήσω από την ηγεσία. Η Πολιτεία απουσιάζει. Στέλνω μήνυμα στην Πολιτεία.
Έχει συνταγματική υποχρέωση να εποπτεύει τον αθλητισμό. Έμεινα μόνος. Μοναχικός καβαλάρης. Μ' αρέσει, αλλά με στεναχωρεί ο λόγος που με αναγκάζει να φύγω" τόνισε μεταξύ άλλων ο Γιώργος Βαρδινογιάννης και μετά από 21 συναπτά χρόνια ως "ισχυρός άνδρας" του μεγαλύτερου ελληνικού συλλόγου γίνεται ο μακροβιότερος πρόεδρος ΠΑΕ στην ιστορία της Α' Εθνικής.
Βεβαίως παρά την αποχώρηση του ως ενεργός πρόεδρος, ο Γιώργος Βαρδινογιάννης έχει αγαπήσει τόσο το "τριφύλλι" και τον Παναθηναϊκό που είναι πάρα πολλές οι παρουσίες του στα επίσημα του Ολυμπιακού Σταδίου (και παλιότερα στο "Απόστολος Νικολαΐδης") για να παρακολουθεί ματς της αγαπημένης του ομάδας, ενώ δεν έλειψαν οι φορές που τοποθετήθηκε στα δρώμενα του συλλόγου τόσο σε αγωνιστικό επίπεδο όσο και σε διοικητικό.
Εποχή Τζίγγερ
Μετά την αποχώρηση του Γιώργου Βαρδινογιάννη από την προεδρία, ο κλήρος έπεσε στον ανιψιό του, Γιάννη Βαρδινογιάννη, γιο του Βαρδή, τον επονομαζόμενο και Τζίγγερ, από το όνομα του σκύλου του που τον ακολουθούσε στα ράλι.
Ο Τζίγγερ δεν έγινε ποτέ πρόεδρος του Παναθηναϊκού, αναθέτοντας αυτό το ρόλο αρχικά στον Άγγελο Φιλιππίδη και στη συνέχεια στους Αργύρη Μήτσου, Νικόλα Πατέρα και Νίκο Κωνσταντόπουλο. Τα τελευταία τρία χρόνια, με τα της ΠΕΚ, όπου συμμετείχαν οι Νικόλας Πατέρας, Ανδρέας Βγενόπουλος και Παύλος Γιαννακόπουλος, ο Παναθηναϊκός έγινε πολυμετοχικός, ένα πείραμα που όμως δεν πέτυχε, αφού "όπου λαλούν πολλοί κοκόροι...".
Τα επιτεύγματα του Παναθηναϊκού την εποχή της οικογένειας Βαρδινογιάννη
- 6 Πρωταθλήματα Ελλάδας (1984, 1986, 1990, 1991, 1995, 1996)
- 9 Κύπελλα Ελλάδος (1982, 1984, 1986, 1988, 1989, 1991, 1993, 1994, 1995)
- Δύο συμμετοχές στα ημιτελικά του Κυπέλλου Πρωταθλητριών, την περίοδο 1984/85 και 1995/96 και μια στους "8" το 1991/92. Στο Κύπελλο UEFA ο Παναθηναϊκός έφτασε μέχρι τα προημιτελικά τις περιόδους 1987/88 και 2002/03.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου